‘Nein John, toch neet! ‘t is de negende kier’. “Meh Tiny, de tèls de kiere neet met dat v’r ‘t allein met eus eige grupkes dege”. ‘Daan dink iech tot ‘t zoe mer zou kinne ‘t wel de elfde kier is, John.’ Dinsdagavond, even voor achten. Voor ‘t Pothuiske op ‘t Bat wachten John en Tiny Machiels op de rest van een stuk of 75 leden van Atletiek Maastricht. Voor de elfde keer, v’r doen neet lestig in ‘t zjubileijaor vaan de Tempeleers, heeft deze sportvereniging haar prins(es) uitgeroepen. 

Wie dat is, zal zo meteen blijken. Want dat benkelik momint vindt altijd plaats in café Abrahamslook. Na het nuttigen van wat goudgele sportdrankjes gaat het gezelschap - zoewie ‘t huurt - rennenterend door de stad nao ‘t Pothuiske. Dao in dee kaffee in die kojl - op de hoek waar ‘t Bat, Vissersmaas, Maastrichter Smedenstraat en Klein Stokstraat al eeuwenlang samenklonteren - vindt het jaarlijkse carnavalsbal plaats.

‘Dao koume ze’, roept Tiny naar John en nog wat andere wachtenden Atletiek Maastricht leden. Tiny - in eigen huis, vrijwilligerswerk en een van de mooiste tuinen van Maastricht, toch zeker van het Jekerdal, de ongekroonde koningin van het rangere en regele - begint gelijk het verkeer te regelen. John oondertösse bewaakt met lijf en leden de toegangsdeur van ‘t Pothuiske. Hij kent zijn pupillen en andere Atletiek Maastricht-kompanen. ‘Vaan renne krijgste doors’, zegt hij nog maar eens ten overvloede. Maar voor deze keer - ‘t zjubilei moot wel veur de ieuwigheid weure vasgelag - moet even iedereen buiten blijven voor de groepsfoto.

Stemverheffingen hebben John en Tiny niet nodig om duidelijk te maken wat ze willen. Beide roontelum de 80 jaren oud, hebben jarenlang ervaring in atletiektrainingen. Daar heb je ook weinig aan oeverloos geschreeuw; dat weet ook Harrie Wolters. Ook deze ervaren rot in de atletiek begeleidt nog altijd, met zoiets dat ze natuurlijk gezag noemen, zijn atleten. Maar met carnaval is alles aanders. Eigenaar van een van de meest authentieke awwerwetse Mestreechter zake - Dierenspeciaalzaak Wolters in de Nieuwstraat - is ‘ne echte es op de Vastelaovend aonkump.

Generaties jonger, maar met preceis ‘t zelfde roed-geel-greun blood door häör prei loupend es Harie, staat e keteerke nao ‘t arrivere bij ‘t Pothuiske tussen alle vastelaovend-atletiekers ‘n gruutse Inger Gulikers. Zie is in Abrahamslook - op volstrek unieke democratische wijs - door ‘n mierderheid oetgerope tot Prinses 2023 vaan Atletiek Mestreech. Veurop laope tijdens de Vastelaovend is voor haar geen enkel probleem. Inger Gulikers maakt al jaren deel uit van - wee kint ze neet - Zate Hermenie Um te Jenke.

Dan is het de hoogste tijd voor de groepsfoto van de carnavalsvierders van Atletiek Maastricht. Um vervolges snel ‘t Pothuiske noa binne te goon veur e pötsje beer en samezaank en aander Vastelaovendsplezeer.

En John en Tiny? Die zien zoe es altied content en es altied ‘t met elkaar eins. ‘Dat waors sjiek hè John”. “Jao, geweldig Tiny, ze waore allein get laat”. ‘Dao höbste zoemer e bitsje geliek in John, koum v’r goon eus e pötsje beer drinke.’