Deze week bestaat de bibliotheek 360 jaar in Maastricht. Toen de stad in 1662 het nieuwe stadhuis betrok, werd ook een bibliotheek geopend. Dat maakt Maastricht een van de steden met de oudste openbare bibliotheken in Nederland en het oudste kenniscentrum van de regio. 

De bieb nam een halve etage van het stadhuis op de markt in beslag. De huidige bibliotheek breidde in de jaren daarna flink uit en is qua grootte alleen maar toegenomen als we kijken naar de huidige in het Centre Céramique. 

In het boek 'Voor de eeuwigheid', de nieuwste publicatie van Stichting Historische Reeks Maastricht, komt de geschiedenis van de bibliotheek aan bod. Zo staat er beschreven door medeauteur Joes Minis hoe de eerste Stadsbibliotheek in 1662 door het stadsbestuur voor het aanzien van de stad en de bevordering van studie werd opgericht. De opkomst van de boekdrukkunst maakte dat de eerste bibliotheek over een eigentijdse collectie werken beschikte zodat bijvoorbeeld ook informatie over het recht binnen handbereik kwam. De bibliotheekcollectie kreeg zo ook een bredere functie, gekenmerkt door boeken van zowel protestantse als katholieke signatuur, een overblijfsel van de Maastrichtse Tweeherigheid.

In de Franse tijd (1794-1814) veranderde de situatie. Een groot deel van de collectie werd door de Fransen ‘afgeschreven’ als zijnde verouderd. Een aantal kisten met boeken werden toegeëigend door de Fransen en naar Parijs gebracht. De resterende boeken dienden als basis voorde bibliotheek van de École Centrale in het Dominicanenklooster; de eerste echte middelbare school van Maastricht. Deze bibliotheek werd aangevuld met boeken uit verschillende opgeheven kloosters, niet alleen afkomstig uit Maastricht, maar uit de hele regio. Na de opheffing van de École Centrale in 1802 nam de stad de bibliotheek weer over. Zo ontstond de basis voor de bibliotheek zoals we die vandaag de dag kennen.